“Painting is concentration without thinking until obviousness comes along”
Schilderen is een handeling die vele niveaus kent: het niveau van de communicatie met het doek en de verf; het niveau van je eigen gevoeligheid, van wat bepaalt welke volgende stap je zet; het niveau van verrassing en verwondering waarbij je iets nieuws ontdekt, andere mogelijke wegen en ideeën.
Mijn beelden ontstaan intuïtief, weinig voorbereid en zijn altijd een oefening en een zoektocht. Nieuw werk ontstaat vaak als reactie op een eerder werk. Ik schilder abstract en intuïtief, maar ook intuïtie heeft zijn oorsprong. Ik merk dat beelden en structuren uit de echte wereld mij leiden of inspireren. Het is een vreemd proces te merken hoe ons gezichtsveld onze verbeelding beïnvloedt en fascinerend om stil te staan bij wat ons onbewust leidt. De ruimtelijke omgeving waarin we vertoeven en bewegen zit vol lijnen, vlakken, diepte en perspectief, niet alleen in straten en pleinen maar ook in de natuur. Hoe ervaren we onszelf binnen die ruimtelijke structuren en hoeveel persoonlijke ruimte hebben we nodig? Waar zijn we het liefst, in welke open of gesloten ruimte, plaats, hoek, achter, onder, verborgen of niet? Waar kan het oog rust vinden? Waar kun je het laten staren en rusten en met het oog ook je gedachten.
Het beeld dat tijdens dit complexe proces gaandeweg verschijnt is een impressie van het gevoel van een of ander oord. Een denkbeeldige ruimte die ontstaat tijdens een zoektocht naar ruimtelijkheid en subtiel evenwicht via emotie en concentratie en resulterend in vanzelfsprekendheid. Een schilderij is een synthese van oefenen, zoeken, aanvoelen, vinden, concentratie, ontgoocheling, actie, nieuwsgierigheid, pauzes, ongelukjes, verbeelding en het onzegbare.
cultuur > amateurkunsten > beeldende kunst
